Coma un enfant

Coma un enfant, urosa e lèsta,
Dançava en cantant ; de sa tèsta,
Qu’aviáu coronada de flors,
Sei peus prefumats, sei peus negres,
A l’azard volavan alegres,
E mon còr èra gonfle, èra gonfle d’amor.

Ansin, sus lo pontin de maubre,
Èra a dançar la bela enfant,
E s’entendiá de brut que lo pieu-pieu que fan
Leis aucèus qu’a la nuech se cochan dins leis aubres :

Tot cerca lo repaus, alòr, e tot s’escond.
Au fons dau laberinte e dins l’andana sombra,
Emé leis auras dau tremont,
Lo solèu, roge e fièr, davalava dins l’ombra.

Enterin, començèt la polida cançon
Dei grilhets, dins l’erba e la mossa,
E la luna, montant, tranquilla, aperamont.
Espandiguèt sa clartat doça.

Trefolida, l’enfant non podiá s’alassar
De cantar, de sautar, de rire e de dançar.
Totjorn dançava, fòla e lèsta :
Subran, dintre lei plecs de sa rauba de fèsta
Son prim peton s’es embarrat ;
Trantalha e gita un crit : - Ma maire !
E coma vai tombar, pecaire !
Ieu corre… e tomba dins mei braç.

Que sa tèsta èra bela, aquí, sus mon espatla,
Dins sei longs peus negada e penjant tota palla…
- Vos siatz pas facha mau ? – De sei bèus uelhs, alòr,
Me regarda. Ma man sentiá batre son còr ;
Ò ! coma èra esmoguda ! ò ! coma èra candida !
E ieu que per sa vida auriáu donat ma vida,
Ara que la teniáu tota en plen dins mei braç,
A ! n’auriáu pas vòugut que se tombèsse pas !

Teodòr Aubanèu, « Coma un enfant », La Miugrana entreduberta, 1860

Comments

[cathy]

Bonsoir,
J'ai dégoté votre blog sur Twitter par hasard, et j'ai vu un site Web très attirant à lire.
Un grand merci de distribuer tous ces articles avec les lecteurs.
Continuez comme cela ;)

[Susanna]

Ho sento, no tinc temps de llegir res, ara, però volia comprovar -i saber- si és cert què face ha tancat la plana. Salut!